Wspólne dzierganie i czytanie (9)

Kolejny tydzień w wyzwaniem Maknety wspólne dzierganie i czytanie. Wyzwaniem, które sprawia mi ogromną frajdę.

W sobotę skończyłam książkę, którą prezentowałam Wam w zeszłym tygodniu tj.”W słusznej sprawie” Diane Chamberlain. Książka dla mnie była szokująca. Dotychczas nie miałam pojęcia, że w Stanach Zjednoczonych aż do 1975 roku stosowano sterylizację. Na terenie 33 stanów działał oficjalny program sterylizacji eugenicznej, który  wprowadzał przymusową sterylizację osób niepełnosprawnych umysłowo, chorych psychicznie a także głuchoniemych, niewidomych, epileptyków i ludzi „zdeformowanych fizycznie”. Zabiegi te często były przeprowadzane bez wiedzy zainteresowanych. Podobnie jest w książce. Akcja powieści toczy się w latach 60 w fikcyjnym okręgu Grace na farmie tytoniowej. 17-letnia Mary Ella jej 15 letnia siostra Ivy wraz z babcią i 2 letnim Williamem synkiem Marry Ell mieszkają na farmie w udostępnionym przez jej właściciela małym domku. Wszystkie trzy ciężko pracują na farmie, żeby mieć z czego żyć. W ten świat zostaje wprowadzona nowa opiekunka społeczna Jane, która ma przygotować wniosek o eugenizacje 15-letniej Ivy…..

Dziś czytam Paulo Coelho „Zdrada” i pierwszy raz jestem rozczarowana książką tego pisarza. Chwyciłam zupełnie przypadkowo w bibliotece za tą pozycję, bo czytałam już kilka jego książek i wszystkie bez wyjątku mi się podobały, a tym razem …. Bohaterka 31 letnia Linda przeżywa kryzys. Wszyscy uważają, że ma wspaniale życie. Mieszka w Szwajcarii u boku ma kochającego męża, dwoje wspaniałych dzieci, ciekawą pracę. Jednak sama nie wie czemu chodzi smutna i przygnębiona. Nie jest w stanie dłużej udawać, że jest szczęśliwa. Gdy spotyka się służbowo z swoją licealną miłością budzi się w niej pożądanie. Tyle na razie przeczytałam….ale jakaś przybita jestem świadomością, że autor ukazuje 30 latków jako osoby przechodzące kryzys wieku średniego, gdzie w zaledwie kilkuletnich związkach nie ma już namiętności, a życie seksualne to NUDA. Jakoś mi się to nie składa do kupy. Bardzo młodzi ludzie przedstawieni są jako osoby, które osiągnęły już sukces zawodowy na który inni muszą pracować całe życie, w ich związkach wieje nudą i totalnym brakiem pożądania. Jakoś mi to nie pasuje do siebie.

 Sam Paulo Coelho na okładce książki pisze „Lepiej nie żyć wcale niż nie kochać”, ale przecież Linda twierdzi, że kocha swojego męża....więc nie wiem co czeka mnie na kolejnych stronach książki, ba nie wiem czy chce mi się ją dalej czytać, bo mnie przygnębia. 

Cytat str.51 „Jak gdyby nigdy nic zaczynamy rozmawiać o mieście i jego mieszkańcach. Kiedy przyszliśmy do parku, wydawaliśmy się sobie bardzo bliscy. W chwili pocałunku byliśmy jednością, a teraz zachowujemy się jak dwoje obcych sobie ludzi, którzy próbują podtrzymać rozmowę, żeby odzyskać równowagę i za chwilę wrócą do swoich codziennych spraw”.

Robótkowo nie mam dziś nic nowego. W piątek doszła brakująca wełenka na kocyk nr 1 i już za chwileczkę, już za momencik postaram się go pokazać w pełnej krasie więc dziś tylko zdjęcie książki:

Pozdrawiam i do następnej środy.

Serdecznie dziękuje za wszystkie dotychczasowe komentarze